YENİDEN ÖĞRENCİ OLSAYDIM / Turkish Stories

Turkish Stories for Learner Turkish

YENİDEN ÖĞRENCİ OLSAYDIM

Biz yaştakilerin, gençlere hep nasihat verme hevesinde olduğu bilinir. Her zaman kaybettiğimiz fırsatları ve boşuna harcadığımız gençliğimizi düşünerek dövünürüz.
Yeniden lise öğrencisi olsaydım, eskiden yaptığım gibi vaktimin hepsini çalışmaya vermezdim. Derslerime yeterince zaman ayırır, bu zamanda başka şeylerle uğraşmayıp hep dersin hakkını vermeye çalışırdım. Tanıdığım öğrencilerin çoğu ders çalışmak için ayırdığı zamanın büyük bir kısmını çalışmayarak, çalışmaya hazırlanmakla geçirirler.
Bütün okul hayatım boyunca ders çalışmaya hazır bir hâle gelebilmek için harcadığım zamanları kitaplara vermeliydim. Yeniden bir lise öğrencisi olsam, çalışmaya hazırlandığım zamanları hesaplı kullanmak için daha fazla gayret gösterirdim. Yani çalışmaya uzun zaman ayırmaktansa, kısa ve verimli çalışma yolunu seçerdim.
Eskiden yaptığım gibi kendi kabuğuma çekileceğim yerde, kendime kalabalıkta da çalışabilme kabiliyetini kazandırırdım.
Her gün odama gelen öğrenciler, bana okulda kendilerini ilgilendirmeyen bir sürü gereksiz ve boş şeyler okutulduğunu açarak dert yanarlar. Lisede okumak zorunda olduğum derslerin yarısı hoşuma gitmeyen ve sevmediğim derslerdi. Öğretmenlerim, sevip sevmediğime bakmaksızın bütün dikkatimi bu derslere vermemi beklerdi. Şimdi lisede iken, bu hoşuma gitmeyen derslerin bana daha fazla okutulmasını istiyorum.
Zaman zaman hazırlıksız olduğum bir konu üzerinde görüş bildirmek zorunda kalabilirim. Böyle zamanlarda lise öğrencisiyken insana konuşmayı öğreten dersler üzerinde daha çok dururdum. Geçen ilkbaharda, yıllardır görüşmediğim bir mühendis arkadaşıma rastladım. Kendisine “Matematik” diye cevaplandıracağını sandığım şu soruyu sordum: “Eğer yeniden okula başlasaydın hangi derslere daha çok değer verirdin?” Verdiği cevap şu oldu:
“Eğer yeniden öğrenci olsaydım ilk önce güzel konuşmayı ve güzel yazmayı öğrenirdim. Her gün bu alandaki güçlüklerden bunalıyorum. Oğlum da mühendislik fakültesinde okuyor; fakat onun benim yaptığım yanlışı yapmasını istemiyorum. Beni bir yerde ansızın konuşmaya çağırdıkları zaman, elim ayağıma dolaşıyor, heyecana kapılıyorum. Bu eski okul arkadaşımın fikirleri çok doğru idi. Eğer yeniden lise öğrencisi olsaydım, hazırlıksız ve düzgün konuşmayı öğrenirdim. Lise öğrencilerinin onda dokuzu ödevlerini gününde yapmayarak biriktirmektedir. Bazı öğrenciler bu yolda tartışacak kadar ileri gitmişlerdir. Onlara göre birikmiş ödevleri büyük bir çaba harcayarak bitirmek, insana bir işi çok kısa zamanda bitirme yolunu öğretir. Belki bu iyi bir iştir. Fakat acele yapılan işler, yanlışlarla doludur. Bir lise öğrencisi olarak, öğretmenlerimi, ne kadar az rahatsız edersem o kadar iyi olacağını sanırdım. Fakat sonunda öğretmenlerimin; hatta bana anlaşılmaz görünenlerin bile yardıma hazır mükemmel insanlar olduklarını gördüm. Ben liseye yeni başlayan öğrenciye yalnız derslerine çalışmasını tavsiye etmem. Hayattaki diğer işler de dersler kadar önemlidir. Kendilerini yetiştirmeyen, sadece derslerle yetinen öğrenciler hata yapıyorlar diyebilirim. Benim için yeniden yaşanamayacak olan bu üç yıllık lise hayatı gençler için çok önemli yıllardır.
THOMAS ARKLE CLARK