Ücret / Turkish Stories B1

Turkish Stories for Learner Turkish

Ücret

Soğuk bir kış gecesi eve dönerken, kaldırımın orta yerinde duran genç bir adama rastladım. Derin derin nefes alıyor ve düşmemek için yanındaki elektrik direğine sarılıyordu. Vitrine bakıyormuş gibi yaparak onu seyrettim. 

Otuz beş kırk yaşlarında olmalıydı. Adamın üzerindeki kıyafetler bir sarhoştan beklenmeyecek kadar temizdi. Yanından geçenlerden bazıları yüksek sesle içki içmenin kötülüğünü anlatıyordu. Bazıları da adamın bu hâline gülüyordu.

Yavaşça adamın yanına yaklaştım. 

– Yardıma ihtiyacınız var mı, diye sordum. 

Titreyen adamın ağzından zorla bir kelime çıkabildi. 

– Hastayım...

Düşmemesi için adama sarıldım. Akşam vaktinde kesilen kar, tekrar yağmaya başlamıştı. Yavaş yavaş beyazlaşan yolda sokak köpeklerinden başka canlı kalmamıştı. 

Gece yarısı olduğu için araba bulmaktan ümidimi kestiğim sırada, yanımda bir taksi durdu. Şoföre durumu anlatarak acele etmemizi söyledim. Hastayı zor da olsa arka koltuğa yatırdık ve hastanenin yolunu tuttuk. Hastaya verilen serum tamamlanana kadar başında bekledik.

Nöbetçi doktor, hastayı donmaktan kurtardığımızı söyledi. İyileşen adam, henüz konuşamadığı için, sadece gözlerimize bakıyor ve tebessüm ediyordu. Daha sonra onu şoförle birlikte tekrar arabaya bindirip evine götürdük.

Hastanın eşi, onun sık sık şeker komasına girdiğini bildiğinden çok korkmuş ve 5-6 yaşlarındaki çocuğunu da alıp sokağa çıkmıştı. Bizi görünce büyük bir sevinçle eşiyle kucaklaştı.

Saatler süren yorgunluğumuz bir anda kaybolmuştu. Bize nasıl teşekkür edeceğini şaşıran o ailenin mutluluğu karşısında gözlerimiz yaşarmıştı.

Şoföre borcumun ne kadar olduğunu sordum. Şoför, olanlar karşısında duygularını gizleyemedi.

– Böyle bir iyiliğe beni de ortak ettiğiniz için zaten borcunuzu ödediniz, dedi.

O mert adamla kucaklaştıktan sonra, gecenin soğuğuna aldırış etmeden evime yürüyerek gitmek istiyordum.