Güvercin, Tilki ve Leylek / Turkish Stories C1

Güvercin, Tilki ve Leylek

Depşelem, Beydaba’ya dedi ki: “Şimdi senden bir şey istiyorum: Başkalarına akıl öğrettiği hâlde kendisi bir şey öğrenmeyen bir kimseyi temsil eden bir şeyler anlat.”

Beydaba anlatmaya başladı:

Güvercinin biri, ulu bir hurma ağacına yuva yapmıştı. Güvercinin böyle yüksek bir ağaca yuva yapması ve yavrularıyla ilgilenmesi çok zor oluyordu. Hayvancağız yavrular yavrulamaz bir tilki hemen başında bitiyor:

“Ya yavrularını aşağı at, ya ağaca tırmanıp hepinizi yok edeceğim.” diyordu. Güvercin korkudan tir tir titriyor, “Lanet olsun, al!” diyerek yavrularını aşağı atıyordu. Tilki de onları yiyordu. Güvercin yine yavrulamış, korku içinde yuvasında büzülüp kalmıştı. O sırada leylek, güvercinin neden kederli olduğunu sordu.

Güvercin olanı biteni olduğu gibi anlattı. Leylek: “Bak sana bir akıl öğreteyim.” dedi. Tilki yine gelirse ona dersin ki: “Ben artık sana yavrularımı atmayacağım, çıkabilirsen çık. Beni ele geçiremezsin. Ben uçar kurtulurum; ancak yavrularımı alabilirsin.”

Leylek uçup gitti. Bir su kıyısına kondu. Tilki yeniden ağacın altına geldi, bağırıp çağırmaya, yeniden yavrularını istemeye kalktı. Güvercin leyleğin kendine bellettiği sözleri söyledi.

Tilki: “İyi ama dedi, bu aklı kim öğretti sana?”

Güvercin: “Kim olacak? Leylek öğretti.” dedi.

Tilki: “Ben ona şimdi kim olduğumu göstereyim de anlasın.” dedi.

Irmağın kıyısına koştu, leyleği buldu ve ona sordu: “Rüzgâr sağdan eserse ne yaparsın? Soldan eserse ne yaparsın, başını hangi yöne çevirirsin?”

Leylek: “Sağdan eserse başımı sola, soldan eserse sağa çeviririm.”

Tilki: “Ya rüzgâr dört yönden eserse?”

Leylek: “O zaman başımı kanatlarımın arasına alırım.”

Tilki: “Bu nasıl iş, inanmam doğrusu. Senin gibisini hiç görmedim, siz kuşlar biz öteki hayvanlardan daha akıllısınız herhâlde.”

Leylek, tilkinin bu konuşmasına çok memnun kalmıştı. “Bak yapayım bir kez de gör!” dedi. Başını kanatlarının arasına aldı. Tilki hemen leyleğin üzerine atıldı ve onu boğdu.

“Ey, özümün düşmanı!” dedi. “Güvercine akıl veriyorsun da kendin neden akıllı olmuyorsun? Bak, düşmanın seni nasıl avladı?