Dolmuş / Turkish Stories B1

Turkish Stories for Learner Turkish

Dolmuş

Yaşlı kadın, yağmura aldırış etmeden sağa sola koşuyordu. Yanına gelerek: 

– Ne oldu teyzeciğim, bir derdiniz mi var, dedim.

Sıcak bir tebessümle:

– Buraların yabancısıyım, evladım. Hastane tarafına gidecek bir araba arıyorum, dedi.

– Biraz beklerseniz aynı arabaya binebiliriz. Oraya geldiğimizde size haber veririm, dedim. 

Teşekkür ederek yanıma yaklaştı ve küçük bir çocuk gibi şemsiyemin altına girdi. 

– Torunlarımdan biri menenjit geçirdi. Ziyaret saati bitmeden ulaşmak istemiştim, diye devam etti.

Saate baktıktan sonra “20 dakikanız var.” dedim. 

Durağa herkesten önce gelmiştik. Dolmuşa rahatça bineriz diye düşünüyordum. Ancak dolmuş durağa yaklaştığında, arkamızda duran 4-5 kişinin bir anda arabaya hücum ettiğini gördüm. 

Arabaya binen ve arkadaş oldukları anlaşılan adamlara:

– İlk önce biz gelmiştik. Sırayı bozmaya hakkınız var mı, dedim.

Ön koltukta oturan adam:

– Hak istiyorsan Hakkari’ye gideceksin arkadaşım, dedi.

Attıkları kahkahalarla bindikleri araba sarsılmıştı. Bu olaya çok sinirlendim:

– Ben biraz daha bekleyebilirim; ama şu yaşlı teyzenin hastaneye yetişmesi gerekiyor, dedim.

5-10 dakika sonra gelen başka bir dolmuşa bindik ve şoföre, teyzeyi hastanede indirmesini söyledim. Yaşlı kadın, hastane ziyaretinden  ümitsiz görünüyordu; ama şikâyet etmiyordu. Üstelik yolda trafik de vardı. 

Şoför:

– Bu yolda trafik olmazdı, sebebini anlasam iyi olacak, dedi.

Arabayı bırakıp ileriye doğru yürüdü ve biraz sonra döndüğünde:

– Bizden önce kalkan dolmuşa kamyon çarpmış, dedi.

Heyecanla:

– Bir şey olmuş mu, yaralı var mı, diye sordum.

– Herhâlde, yaralananları teyzenin gideceği hastaneye kaldırmışlar, diye cevap verdi.

Göz ucuyla yaşlı kadına baktım. Onlar için dua ediyordu. 

Şoför, koltuğuna otururken kendi kendine:

– Şans işte! Sen kalk büyük bir kamyonla çarpış. Hem de Türkiye’nin öbür ucundan gelen Hakkari plakalı bir kamyonla, diye söyleniyordu.